بررسی اثربخشی تلفیق گروه درمانی شناختی- رفتاری و آموزش مهارتهای اجتماعی بر ترس از ارزشیابی منفی و اجتناب اجتماعی

مقدمه: افراد دارای هراس اجتماعی علاوه بر تحریفهای شناختی و اجتنابهای اجتماعی، در به کارگیری مهارتهای اجتماعی مناسب موقعیت نیز دچار کاستی و ضعف می‌باشند. به همین منظور این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تلفیقی گروه درمانی شناختی _ رفتاری و آموزش مهارتهای اجتماعی بر اجتناب اجتماعی و ترس از ارزشیابی منفی دانشجویان، انجام پذیرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و انتصاب تصادفی) می‌باشد. آزمودنیها پس از انجام مصاحبه بالینی ساخت یافته بر اساس DSM-IV و اجرای آزمون اضطراب اجتماعی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس (13 نفر برای هر گروه)، انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (مداخله تلفیق گروه درمانی شناختی _ رفتاری و آموزش مهارتهای اجتماعی) و گروه کنترل (گروه درمانی شناختی _ رفتاری) گماشته شدند. بعد از اتمام دوره 12جلسه‌ای (سه‌ماه و هر جلسه دو ساعت) درمان در گروهها، مجدداً آزمون اضطراب اجتماعی به عنوان پس آزمون، در هر دو گروه اجرا شد. یافته‌ها: نتایج تحلیلهای آماری آزمون t نشان داد که، تلفیق گروه درمانی شناختی _ رفتاری و آموزش مهارتهای اجتماعی در مقایسه با گروه درمانی شناختی _ رفتاری، باعث کاهش معنی‌دار اجتناب اجتماعی و ترس از ارزشیابی منفی در دانشجویان می‌گردد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می‌شود مؤلفه آموزش مهارتهای اجتماعی به درمانهای رایج افزوده گردد.